Odmiany szklarniowe
Odmiany pomidora uprawiane w szklarniach muszą odznaczać się następującymi właściwościami i cechami:
1) wczesnością owocowania, oraz wysokim plonem wczesnym i ogólnym;
2) owocami kulistymi, średniej wielkości, o wyrównanym kształcie, bez tzw. zielonej piętki, tj. zielonego zabarwienia skórki w pobliżu szypułki;
3) odpornością na choroby oraz szkodniki glebowe;
4) dobrym smakiem owoców;
5} przydatnością owoców do transportu; cecha ta staje się coraz ważniejsza, ponieważ często1 duże obiekty szklarniowe zlokalizowane są w dużej odległości od rynków zbytu.
Najwięcej wymienionych cech użytkowych mają mieszańce heterozyjne. Wypierają one uprawiane do niedawna odmiany ustalone, jak Potentat czy Zelandia. Mieszańce te dają wyższe plony ogólne, z większym procentem owoców wczesnych, przy czym owoce są bardziej wyrównane pod względem kształtu i wielkości. Ponadto większość mieszańców heterozyjnych odznacza się całkowitą lub częściową odpornością na szereg chorób grzybowych, a ostatnio nawet na niektóre choroby wirusowe. Niektóre mieszańce cechuje odporność na nicienie, groźne szkodniki glebowe.